Czasem trudno było oderwać się od kolegów, wyjść z orzeźwiających fal kochanej Skawy, ale melodyjny głos karmelitańskich dzwonów był taki mocny, taki przenikający do głębi duszy, więc szedłem. Tak, tak mieszkałem obok kościoła parafialnego, ale wzrastałem w kościele Świętego Józefa.
Jan Paweł II
Do Wadowic ojcowie karmelici bosi przybyli w 1892 r. a wraz z nimi późniejszy święty o. Rafał Kalinowski. Klasztor „na Górce” został wybudowany w latach 1897- 1899. Obecnie obejmuje on: kościół, klasztor oraz dom rekolekcyjny.
Karola Wojtyłę łączyły z tutejszym karmelitańskim klasztorem silne związki, bowiem otrzymał tu swój pierwszy szkaplerz. Jak sam wspominał, spotykał karmelitów od dziecka i znał ich charakterystyczny habit. Często chodził wraz z ojcem do kościoła św. Józefa, gdzie otrzymał formację duchową, korzystał z sakramentu pokuty i uczestniczył w nabożeństwach. Nigdy nie opuszczał nowenny do Najświętszej Marii Panny Szkaplerznej przed uroczystością Matki Bożej z Góry Karmel (16 lipca), jak również pierwszych piątków ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Swój pierwszy szkaplerz przyjął z rąk o. Sylwestra od św. Elizeusza (Ignacy Gleczman, 1883-1961) po pierwszej komunii świętej, stając się jednocześnie członkiem Bractwa Szkaplerza Świętego. Od tej pory również jako papież zawsze nosił płócienny szkaplerz i nigdy go nie zastąpił medalikiem szkaplerznym. Jako uczeń państwowego gimnazjum zaangażował się w pracę zespołu teatralnego współpracując z podobnym amatorskim zespołem z prywatnego gimnazjum karmelitów bosych. Od tego okresu zaczęła się też jego przyjaźń z nauczycielem z karmelitańskiego gimnazjum - Mieczysławem Kotlarczykiem. W czasie II wojny światowej K. Wojtyła często bywał w klasztorze karmelitańskim przy ul. Rakowickiej w Krakowie. Uczestniczył tam m.in. w tajnych spotkaniach organizowanych przez zakonników z ludźmi kultury. Jednym z zaproszonych gości był sam M. Kotlarczyk, zaangażowany już wówczas w prace Teatru Rapsodycznego. Uważa się, że Wojtyła dwukrotnie próbował wstąpić do zakonu karmelitańskiego. Ostatecznie pod koniec II wojny światowej miał wyjawić swój zamiar ks. kard. A. Sapiesze, na co kardynał odpowiedział: Trzeba najpierw dokończyć to, co się zaczęło. W następnych latach karmelitańska duchowość była mu nadal bardzo bliska. Świętemu Janowi od Krzyża poświęcił swoją pracę seminaryjną: „Pojęcie środka zjednoczenia duszy z Bogiem w nauce św. Jana od Krzyża” oraz pracę doktorską: „Nauka o wierze u św. Jana od Krzyża”.
W 1991 r. Jan Paweł II w Watykanie dokonał kanonizacji o. R. Kalinowskiego z wadowickiej „Górki”. Celę świętego udostępniono do zwiedzania na piętrze klasztoru, gdzie do dzisiaj można zobaczyć oryginalne wyposażenie oraz ekspozycję z pamiątkami osobistymi i opisem jego drogi życiowej.
Po śmierci Jana Pawła II karmelici z Wadowic wystąpili z prośbą do ks. kard. Stanisława Dziwisza o przekazanie papieskiego szkaplerza do klasztoru. Obecnie ta relikwia jest eksponowana w złotej rozecie umieszczonej na ścianie po lewej stronie od ołtarza Matki Bożej Szkaplerznej. W 2004 r. obraz św. Józefa w ołtarzu głównym przyozdobiony został szczególnym wotum – Pierścieniem Rybaka Ojca Świętego Jana Pawła II, a kościół karmelitów bosych „na Górce” otrzymał tytuł Sanktuarium św. Józefa.
