Kościół parafialny pw. Ofiarowania Najświętszej Marii Panny

Kiedy patrzę wstecz, widzę, jak droga mojego życia poprzez środowisko tutejsze, poprzez parafię, poprzez moją rodzinę, prowadzi mnie do jednego miejsca, do chrzcielnicy w wadowickim kościele parafialnym. Przy tej chrzcielnicy zostałem przyjęty do łaski Bożego synostwa i wiary Odkupiciela mojego, do wspólnoty Jego Kościoła w dniu 20 czerwca 1920 roku.                                    

Jan Paweł II

W kościele Ofiarowania NMP Karol Wojtyła przyjął swoje pierwsze sakramenty. To tutaj przy chrzcielnicy znajdującej się w kaplicy Świętej Rodziny, 33 dni po swoim urodzeniu - 20 czerwca 1920 r. otrzymał imiona Karol Józef. Chrztu przyszłemu papieżowi udzielił kapelan wojskowy ks. Franciszek Żak. Rodzicami chrzestnymi byli szwagier Emilii  – Józef Kuczmierczyk oraz jej siostra – Maria Wiadrowska. W tym kościele przystąpił do pierwszej Komunii Świętej i do bierzmowania. Pełnił tutaj także posługę ministranta.

Na zdjęciu z dnia pierwszej Komunii Karol jest bardzo smutny, gdyż miesiąc przed uroczystością, która przypadała na 26 maja, umarła jego mama (13 kwietnia). Msza pogrzebowa miała miejsce w tej świątyni. Wobec takiej tragedii przygotowania do tego wyjątkowego dnia stały się mniej ważne i w ostatniej chwili kompletowano dla Karola komunijne ubranie. Kilka dni przed uroczystością kupowano buty, tylko dla chłopców już zabrakło i trzeba było kupić dziewczęce, na paseczkach, które Lolek włożył w dniu Komunii. Po przyjęciu tego ważnego sakramentu Karol zaangażował się w posługę ministrancką codziennie rano służąc do mszy świętej. Nawet wtedy, gdy nie miał wyznaczonego dyżuru przychodził do kościoła, aby w razie nieobecności innego ministranta móc go zastąpić. Z czasem został wybrany na „szefa” ministrantów i gdy z parafii odchodził ks. Kazimierz Figlewicz, Karol w imieniu ministrantów żegnał opiekuna.

Szczególnym miejscem w kościele parafialnym była i jest boczna kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy, do której rano przed lekcjami przychodzili gimnazjaliści. Potem w godzinach popołudniowych, po zakończonych lekcjach, ten sam pochód uczniów szedł do kościoła na modlitwę.

W tym kościele Karol  przyjął w dniu 3 maja 1938 r. sakrament bierzmowania z rąk ks. kard. Adama Sapiehy. W imieniu społeczności młodzieży szkolnej mowę powitalną podczas wizytacji szkoły przez kardynała wygłosił Karol. Przemowa wywarła bardzo duże wrażenie na gościu, gdyż młodzieniec wplatał w nią łacińskie cytaty. Arcybiskup zwrócił się z pytaniem do katechety ks. Edwarda Zachera: „Kim jest ten młody człowiek i na jakie studia się wybiera?” Katecheta odpowiedział, że: „Jest to Karol Wojtyła i wybiera się na polonistykę.” Na co kardynał miał odpowiedzieć: „Szkoda, że nie na teologię.” To były bardzo prorocze słowa, gdyż 8 lat później, a więc w 1946 r. kard. Sapieha udzielił Wojtyle  święceń kapłańskich. 

W tej świątyni ks. Karol Wojtyła odprawiał swoje msze prymicyjne (kapłańską - 1946, biskupią - 1958, arcybiskupią – 1964, kardynalską - 1967) oraz, już jako biskup krakowski, wizytował parafię. W pięćdziesiątą rocznicę urodzin nawiedził kaplicę Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a w tym samym roku w rocznicę chrztu świętego odprawił uroczystą mszę świętą i poświęcił  trzy nowe dzwony: „Maria”, „Karol” i „Józef”. Jako papież Jan Paweł II pielgrzymował do tego kościoła podczas wszystkich trzech wizyt w Wadowicach: 1979, 1991 i 1999. W 1992 r. Ojciec Święty nadał wadowickiemu kościołowi tytuł Bazyliki Mniejszej. W 2011 r., w sześć lat po śmierci papieża, w kaplicy Jemu poświęconej złożono Jego relikwie.